Το να είσαι στο κτηνιατρικό επάγγελμα αποτελεί πρόκληση και μπορεί να είναι δύσκολο αφού:

1.Οι κτηνίατροι εργάζονται πολλές ώρες – χωρίς πρακτική ή συναισθηματική υποστήριξη.

2.Αξιολογούν και κατανοούν πολύπλοκες, και συχνά ελλιπείς, κλινικές πληροφορίες και ταυτόχρονα ασκούν σημαντικές σωματικές δεξιότητες.

3.Πρέπει να διατηρούν συμπονετική και επαγγελματική στάση απέναντι στους ασθενείς, τους πελάτες και τους συναδέλφους, σε επίπεδο που να εξασφαλίζει και επαρκές εισόδημα για αυτούς και τις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται. Στην χώρα μας κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο καθώς υπάρχουν πάρα πολλά λειτουργικά έξοδα σε συνδυασμό με εξαιρετικά δυσανάλογα έσοδα, σε σχέση με άλλες χώρες της ευρώπης.

4.Δυστυχώς, μερικές φορές είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται σε μικρές επιχειρήσεις κάνοντας ταυτόχρονα και άλλες μη κτηνιατρικές εργασίες (υπηρεσίες νοσηλευτικού προσωπικού, γραμματείας, ακόμα και συντήρησης του χώρου και του εξοπλισμού).

5.Αντιμετωπίζουν πολύ συχνά τη σωματική και συναισθηματική δυσφορία τόσο των ασθενών όσο και των πελατών, χωρίς καμία συναισθηματική υποστήριξη για τους ίδιους τους. Ερχονται αντιμέτωποι με ψυχολογικά φορτικές για αυτούς καταστάσεις σε περιστατικά αμέλειας και αδιαφορίας του ιδιοκτήτη για την υγεία του ζώου, σε περιστατικά μετάθεσης ευθυνών (συναισθηματικός εκβιασμός “δεν το λυπάστε?”), σε περιστατικά όπου υπάρχει η προσδοκία θαυμάτων από τον ιδιοκτήτη κατά τα οποία οποιαδήποτε “κακή” έκβαση ερμηνέυεται σχεδόν πάντα ως σφάλμα του κτηνιάτρου (συναισθηματικός εκβιασμός), σε περιστατικά όπου αναμένεται η παροχή δαπανηρών υπηρεσιών-εξετάσεων-πολύωρης προσωπικής εργασίας και απασχόλησης προσωπικού με ελάχιστο ή καθόλου χρηματικό αντίτιμο σε ιδιόκτητα ή αδέσποτα ζώα (συναισθηματικός εκβιασμός συχνά υπό την απειλή διαδικτιακού διασυρμού ή και σπανιότερα σωματικής βίας) και τέλος σε αντιμετώπιση περιστατικών ή επισκέψεων εκτός του ωραρίου λειτουργίας σε συνδυασμό με τα παραπάνω.

6.Είναι συχνά σωματικά και ψυχολογικά απομονωμένοι με το επάγγελμα να είναι συχνά ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. 

7.Στην Ελλάδα (αλλά και σε πάρα πολλές άλλες χώρες), οι πελάτες (αλλά και οι συνάδελφοι τους) είναι πολύ πρόθυμοι να παραπονεθούν και να κατακρίνουν. Αυτό συχνά δεν εξισορροπείται από θετικά σχόλια και φιλοφρονήσεις. Η σύγχρονη κουλτούρα και η έκρηξη των social media οδηγεί συχνά σε φαινόμενα δημόσιου διασυρμού και λαϊκών δικαστηρίων ενάντια σε κτηνιάτρους, χωρίς κανείς να έχει αναλογιστεί τις πολύ σοβαρές συνέπειες αυτών των πράξεων ή τα κίνητρα αυτών που τα ξεκινούν.

8.Η γραφειοκρατία και οι συχνές αλλαγές στους νόμους και στους κανόνες μπορεί να τους θέσουν σε κίνδυνο και πρέπει να είναι συνεχώς  ενημερωμένοι και προσεκτικοί.

9.Το Συναισθηματικό Παράδοξο – Για να είναι καλοί κτηνίατροι πρέπει να έχουν συναισθηματική ενασχόληση με τους ασθενείς τους, αλλά ταυτόχρονα χρειαζονται την ικανότητα αποκόλλησης για να επιβιώνουν συναισθηματικά.

10.Το κρίσιμο παράδοξο – Ως επιστήμονες, για να μάθουν από τα λάθη τους πρέπει να κάνουν αυτοκριτική. Από την άλλη πλευρά, τα υψηλά επίπεδα αυτοκριτικής μπορούν να οδηγήσουν σε κατάθλιψη.